Gök Mavi

MÖ. 1. Yüzyıl, Laodikya - Denizli

Laodikya arenasında kan kokusu ağırlaşıyor. Benthor, seyirciler arasındaki yasak aşkı Tselia'nın gözleri önünde, azgın boğalarla dövüşüyor. Birkaç tanesinin hakkından gelecek kadar güçlü, ancak aslan motifleriyle süslenmiş tahtta oturan adamın ona yaşama şansı vermeye hiç niyeti yok. Benthor avantaj sağladıkça, kapıların açılıp daha fazla boğanın arenaya salınması için işaret ediliyor.

Benthor, son hakladığı boğadan aldığı yaralarla dizlerinin üzerine çöküyor; nefesi ağır, bedeni tükenmiş. Artık ayağa kalkacak gücü kalmamış. Tahttaki adam elini kaldırıyor, son darbeyi vurmak için, arenanın nam salmış boğası Trondar'ın salınmasını işaret ediyor.

Trondar, halkın sevinç çığlıkları eşliğinde Benthor'a doğru koşmaya başlıyor.

Ağır yaralı Benthor, Trondar ona ulaşamadan yere yığılıyor. Trondar yine de boynuzlarını geçirerek Benthor'un cansız bedenini havaya kaldırıyor ve savuruyor. Halk, krala ve Trondar'a şükranla tezahüratta bulunuyor.

Benthor’un ölümünü kutlayan halkına ve babasına duyduğu nefretle Tselia ağlamaya başlıyor. Hıçkırıkları yükseldikçe gözyaşlarının her damlası kanatlanıyor. Onun gözlerinin renginde gök mavisi birer kuş olup uçuyorlar ve arenanın kum zeminine konuyorlar. Kondukları yerdeki kumlar suya, sular deli dalgalara, dalgalar sele dönüşüyor. Selden harap olan kent sular altında kalıyor. Laodikya’da yaşam bitiyor.

Sular durulurken yağmur damlaları düşmeye başlıyor. Damlalarının suya çarpışıyla oluşan minik dalgalanmalar kanatlanıyor ve gök mavisi kuşlara dönüşerek havalanıyor.

Tselia'nın gözyaşları, kötülüklere karşı sel olmak için uzak diyarlara doğru uçuyorlar.

MS. 2009, Acıgöl – Denizli

Fotoğrafçı, yalağı doldurmak için hemen yanındaki kuyudan su çekmekle meşgulken çıngırak sesleri duyuyor. Sesin geldiği yöne baktığında, çobanın sürüsünü yalağa doğru getirdiğini görüyor. Henüz erken saatler olmasına rağmen, Denizli kırsalında sıcak kendini hissettiriyor. Su çekerken kaybettiği enerjiyi ve sıvıyı yerine koymak için arabasına gidip gofretini ve suyunu alıyor, kaputun üzerine oturup sürünün yaklaşmasını seyrediyor.

Sürünün yalağa varması için geçen zaman, yalaktaki suyu içip bitirmelerini seyretmek ve çobana yalağa niye su doldurduğunu, burada ne yaptığını anlatmak, onu Benthor'un boğalarla savaşması kadar yoruyor.

Sürü işini bitirip uzaklaştığında, 5-6 kova daha su çekmeye ancak gücü yetiyor. Arabasına çekilip, fotoğraf makinesinin ayarlarıyla ilgilenirken yolun karşısındaki ormanlık alandan kuşların su içmeye geleceklerini ve güzel pozlar vereceklerini umuyor.

Bir süre bekleyişten sonra, aniden gökten bir gözyaşı damlıyor yalağın kenarına.

Tselia'nın gözyaşı, gök mavisi bir kuşa dönüşüyor.

Fotoğrafçının yüreğindeki dev heyecan dalgaları sevinç seline dönüşüyor. Tselia ile Benthor’un yarım kalan hikâyesi, gök mavisi bir kuşun karelerinde yeniden hayat buluyor.